31/12, laatste dag van het jaar.

Het is een gekkenhuis hier op de markt, het krioelt van de mensen die allemaal de laatste inkopen doen voor het feest van vanavond. Hier vieren ze oud en nieuw op zowel oudejaarsavond als 1/1, als hele gezinnen allemaal gaan picknicken aan het strand of zwembad. Wij dus ook.

Gisteren nog even naar banana-island geweest. Deze oase middenin de Bergen, waar je heerlijk kunt zwemmen, hadden we twee jaar geleden ontdekt. Lennard stond toen nog op de foto met een jongetje die wel heel merkwaardig naar m keek en voortdurend wilde aanraken.

Tijden veranderen, zo ook hier. Veel bananenbomen hebben plaatsgemaakt voor de hutjes waar complete gezinnen hun vrije dag doorbrengen. Rommel word niet opgeruimd, het water was niet meer zo fris als voorheen. Vergelijk het maar met de Rommel die wij met zn allen achterlaten na een dagje Noorderplantsoen of Hoornseplas. Nog steeds genoeg bomen over, zoals op de foto te zien!

Het gebied ontwikkelt, en alhoewel we nog geen toerist zijn tegengekomen in het dorp van onze familie San Marcelino, kregen we te horen dat er nog twee Nederlandse mannen het grote geluk hebben gehad een vrouw uit dit dorpje te hebben ontmoet! Niet te geloven.

Er bekroop me een gevoel, vergelijkbaar met ‘ The only gay in the village’ , waarin Daffyd Thomas het maar lastig vindt dat er nog een homo in zijn kleine stadje woont.

https://www.youtube.com/watch?v=KrlzaBNgz-M

Het is niet anders. Wel te hopen (maar niet te verwachten), dat de mooie stranden niet worden vernield door het massatoerisme. Maar zover is het nog niet.

Andere veranderingen; kinderen hebben hier tegenwoordig ook ipads en doen niet aan het beperken van de ipad-tijd per dag. De kleinste van de familie (3 jaar) speelt bijna onafgebroken GTA 5 (Grand Theft Auto), waar je zoveel mogelijk mensen moet uitschakelen, auto’s moet stelen en tegenstanders elimineren. 18+? Nee, daar doen ze hier niet aan.
Het was mij eerder al opgevallen dat ze hier niet aan leeftijdsgrenzen doen, want toen we in de bus naar Olongapo gingen (uurtje rijden), vlogen de afgehakte hoofden van een slechte Chinese actiefilm ons om de oren.

Mooi voer voor psychologen. Dit moet emotioneel wel iets met die kinderen doen.

Nou, wat zal ik nog eens vertellen. Ik moet ook niet in herhaling vallen natuurlijk.

Kan ik wel weer berichten over Auntie Loling, zus van mama, die haar sigaret omgekeerd in de mond steekt en dan rustig zit te paffen, of over tal van klanten bij het winkeltje van mama, ieder met hun eigen verhaal. Maar dat komt wel als we thuis zijn.

Eerst gaan we genieten van het prachtige weer, gemiddeld 30 graden. Nog een kleine week, dan weer op naar Nederland.

Daar denken we nog maar even niet aan.

Iedereen een goede oudejaarsdag gewenst en een goed begin van 2017!