Best mensen,

Eindelijk tijd om de eerste reisblog te posten.

Waar waren we dan zo druk mee? Haha, met niks doen! Zodra je in dit land bent, vergeet je alles om je heen. Geen telefoon (inmiddels toch even een Filippijnse simcard gescoord om nosteletekst.nl te bekijken), geen e-mail, even nergens aan denken.

Dat is goed gelukt.
Na een zeer lange reis (ik belde het thuisfront even toen we op onze bestemming waren, dat leek een eeuwigheid geleden), waren we nog vol energie toen we aankwamen. Op zich merkwaardig. Het verkeer in Manila was zo verschrikkelijk druk, voor 1 stoplicht stonden we wel 45 minuten. Een kwestie van 100 meter rijden en dan weer een kwartier stilstaan.
Wat een stad. Te bedenken dat de broers ons hadden opgehaald, samen met een zoontje en een nichtje. Die hadden het zekere voor het onzekere genomen en waren al drie uur ter plekke op het vliegveld. Die hadden daarvoor dezelfde reis gemaakt door de stad. Niemand die er over zeurde. Filippijnse mensen maken zich nooit druk.

Het viel meteen op dat Manila schoon was. Straten netjes, weinig mensen op straat die je lastig vielen (van ramenwassers tot warme pindaverkopers of bedelaars). Ze waren er wel maar duidelijk minder. Zou die nieuwe President Duterte dan toch.......

Het bleek al snel dat we bij een stel Duterte fans in het busje zaten. Alle angst voor een Manila dat in opstand was gekomen (nieuws van demonstraties op tv), leek overbodig.

'thuis' aankomen werden al snel de kado's uitgepakt, incl. de dozen die we hadden verstuurd. Erg mooi dat we dit voor hun kunnen doen.

Dagelijks ritme vonden we na een paar dagen, waarin Lennard eerst een nacht had overgeslagen en daarna 2-in-1 pakte en 15 uur sliep.

we gaan regelmatig naar het zwembad, waar Lennard veel bekijks heeft. kinderen kunnen hier niet zwemmen. Lennard staat graag in de aandacht werd nog maar eens bevestigd.

We zijn een dag naar de broer van Liza geweest, die er dit jaar niet bij kan zijn. Hij heeft een ongeluk gehad en zijn been gebroken. Dat is een kleine maand geleden. Nadat de eerste kosten waren betaald, werd zijn been vastgezet. Foto's mee als bewijs, nou dat been was behoorlijk stuk. Ook een foto van hoe het geworden was, ter bewijs van betaling zeg maar.

Gisteren, zondag, naar het strand geweest. Het is eigenlijk elke dag bewolkt, nu ook. Zelfs regen. Dat vinden we eigenlijk niet zo erg, want met de zon erbij kan je nauwelijks buiten zijn.

Menno schreef net op de App naar Johan dat zijn drollen nog hard waren, maar vlak daarna begon het al te rommelen. De beperkte hoeveelheid wc papier was er snel doorheen. Nu, een dag en drie loperamide tabletten later, is het weer redelijk goed. bewijs nog eens dat je niets kan eten wat met water is schoongemaakt en dan koud wordt geserveerd. Ik was zo dom geweest om bij de broer een beetje salade te nemen. Niet weer doen dus.

We merken dat Lennard zich veel bewuster van alle dingen om zich heen is. Blijkbaar kan je als 6 jarige (de vorige keer dat we hier waren) nog niet veel dingen onthouden. Hij moet nu bijv. duidelijk wennen aan de afgehakte varkenspoten en koppen, levende vissen, ingewanden van kippen etc., dat allemaal in de warmte op de markt ligt.
Met goed bakken en verhitten haal je blijkbaar alle bacterien eruit, want hier zijn we nog nooit ziek van geworden.

Ook nog een tripje ' olongapo' gedaan. Dat is zo'n 30 km verderop, een stad met twee gezichten. Het echte Olongapo met het bekende straatbeeld van tricycles, jeeps, mensen die op straat leven, maar ook het Olongapo van grote shoppingmalls, all-you-can-eat restaurants en winkels met merken. Het valt me elke keer op dat er blijkbaar zeer veel Filippijnen zijn die wel geld hebben. Het stikte hier van de mensen.
Dit is een apart gedeelte dat SMBA heet. Zoek maar ns op. Hier komen ook veel buitenlanders die in de buurt wonen. Zitten ook veel grote multinationals. Bij 1 hiervan Hanjin werkt de zoon van broer Edmund, Mark. Liza heeft zijn studie betaald. Die is nu leidinggevende van heel veel mensen. Goede en dankbare investering van Liza. Deze hele familie profiteert ervan en ziet er nu beter uit dan voorheen. Zelfs zo goed dat neef Mark de oude broeken van Menno aan kan.

Kijken of ik nog een foto kan uploaden, het werkt hier allemaal niet zo snel.

Het gaat ons dus goed, eerste week alweer voorbij. HOpelijk daar in NL ook alles goed.

tot later!

Menno, Lennard (naast mij Youtube filmpjes aan t bekijken) en Liza